اسمعو وعوو

اسمعو وعو

قالو عليا جخ راح قلمى اتلبخ

من صدمه لفرحه بالتشبيه
...
ده هشااااااااام الجخ

انا ابقا جانبه ايه

اه بكتب كلام لكن على اد الحال

لا دارس حتى لغه

والزين عندى ذال

ابن بلدى اسماعليه

وعاشق ليها

وبنسبالى جمهوريه

عشان متربى فيها

واتولد وكبرت ومشاكل جيلى حسيت بيها

روحت مسكت ورقه وقلم وقلت عليها

ولما اتولد عندى قلب

وعرفت الحب

رجعت ومسكت القلم

ووصفت مشاعرى بكل صدق

ولما فجاه حبيبى راح

وحسيت بجرح

راحت نفسى رايحه لقلمى

وفضلت اكتب زكرى جميله

كان فيها فرح

وادى اصلى

واصل كلامى

يعنى لا واخدها شغلانه

ولا بكتب وببيع فاغانى

هو انا عبد فقير

لرب العباد ملهوش غير

بعتلى رحمه منه

مسميها انا فضفضه

لما امسك قلمى

وتخرج فى قصيده النرفزه

يعنى لشاعر ولا اصلى كان كده

هو قدرى اطلع جرحى

فى كلام بالشكل ده

يا ناس الجخ ده حكاايته حكايه

اما انا واخده والله هوايه